Rehabilitacja neurologiczna- m.in. w chorobie Parkinsona, po udarach, w stwardnieniu rozsianym

Rehabilitacja neurologiczna to wszystkie działania mające na celu poprawę stanu pacjentów dotkniętych udarem, urazem czaszkowo-mózgowym i innymi schorzeniami neurologicznymi, takimi jak stwardnienie rozsiane czy choroba Parkinsona.

Zadania fizjoterapeuty w procesie rehabilitacji neurologicznej:
  • przywrócenie funkcji ruchowych, które zostały utracone podczas choroby
  • w przypadku niemożności powrotu do pełniej sprawności- nauczenie pacjenta prawidłowych strategii kompensacyjnych, które umożliwią radzenie sobie z funkcjami dnia codziennego
  • utrzymanie tych funkcji mózgu, które nie uległy uszkodzeniu
  • nauka poruszania się, wyćwiczenie prawidłowego wzorca chodu
  • leczenie zaburzeń napięcia mięśniowego (zmniejszenie utrwalonych przykurczów, redukcja spastyki, korekta obniżonego lub podwyższonego napięcia)
  • poprawa równowagi
  • stymulacja czucia powierzchniowego i głębokiego

Jest to możliwe dzięki tzw. neuroplastyczności, czyli zdolności tkanki nerwowej do regeneracji poprzez wytwarzanie nowych połączeń pomiędzy neuronami. W tym celu konieczna jest odpowiednia stymulacja, między innymi poprzez działania fizjoterapeuty. Ważna uwaga- w przypadku schorzeń neurologicznych czas ma kluczowe znaczenie, najlepsze efekty można uzyskać przy niezwłocznym rozpoczęciu rehabilitacji i fizjoterapii!

metody rehabilitacji neurologicznej

Główną metodą pracy fizjoterapeutycznej z pacjentami po urazach neurologicznych jest PNF-  proprioceptywne torowanie nerwowo-mięśniowe  (z angielskiego  Prorioceptive Neuromuscular Facilitation). Skomplikowana nazwa dobrze oddaje istotę metody, która uwględnia priopercepcję-  czyli odczuwanie własnego ruchu; nerwowo-mięśniowe torowanie, czyli ułatwianie ruchu (z angielskiego facilitation).

PNF to kompleksowa kinezyterapia mająca na celu wyuczenie od nowa wzorca ruchu, który został przez mózg „zapomniany” na skutek urazu. Praca fizjoterapeuty jest prowadzona w oparciu o ruchy zbliżone do tych, jakie się wykonuje w życiu codziennym. Należy przy tym wysyłać do mózgu jak najwięcej impulsów, które dostarczą mózgowi informacji o tym, co ma robić. Prowadzenie ruchu jest przeto wzmacniane przez odpowiedni dotyk, chwyt z odpowiedniej strony, opór zadany w odpowiednim kierunku i z dobrze dobraną siłą. Ruch jest prowadzony w takich płaszczyznach, aby jak największa ilość mięśni jednocześnie odbierała impulsy z zewnątrz i wysyłała je do mózgu.

Zapraszamy do lektury innych naszych artykułów!

Fizjoterapia Szczęśliwa Wrocław

Dodaj komentarz